Pido formalmente o fin do éxodo que padecemos as aldeas galegas e que fai que o país se desangre lentamente. Pido que o Hospital de Verín sexa un gran hospital, e non iso que di o noso presidente, que parece que o tema dos conceptos lévao algo mal. Pido transparencia e respecto das institucións que nos gobernan e que a vara de medir mida o mesmo en Berrande, en Verín e en Madrid. Pido que as persoas que teñen un proxecto sexan quen de levalo adiante, que sobre tesón e constancia e que se xeren sinerxias de proximidade.
Son da opinión de que un servizo público non ten porque ser precisamente rentable. Ten que dar servizo. O mero feito de ser eficaz á hora de asistir un parto, unha operación, ou a quen está morrendo non pode ter cuantificación económica. É inhumano. Vivimos na parte máis bonita do planeta onde a vida vale algo, hai demasiados sitios nos que iso non é así.
''A España vaciada''. Ese termo que se colou nas anteriores eleccións, promete ofrecernos algún titular máis de cara a esta enésima convocatoria electoral. Galicia é vella. En Lugo e Ourense a poboación maior de 65 anos é o dobre que a de xente nova. E isto é realmente o preocupante.
Non deixa de ser pasmoso a forma na que conviven en Galicia tantos e diversos tipos de agrupacións adicadas, en definitiva, ao mundo do espectáculo. Grupos de música e baile tradicional, charangas, dúos, tríos, grupos, orquestras e discomóbiles son as estrelas dun cosmos tan peculiar como é o noso. Nesta estrea editorial apetecíame moito falar de verbenas.